Silberbachtal

Het Silberbachtal was een van de meest romantische wandelgebieden in het Teutoburger Woud. Tot twee jaar geleden, liep je hier in dichte bossen langs een levendige beek.

Helaas moest er veel worden geruimd, zodat de vallei nu erg licht is en het groen eerst weer moet aangroeien. Niettemin kabbelt een beekje vrolijk voort in de vallei, rond rotsblokken en machtige zandsteenblokken. Als de zon de bodem van de vallei raakt, glanst het water van de beek als vloeibaar zilver.

Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

 

Toch is de kleur van de rivier niet de naamgever van het dal. Al eeuwenlang bevindt zich hier een watermolen genaamd de „Silbermühle“ (zilvermolen). Het wondere verhaal van Karel Rose vertelt hoe de Silberbach en de Silbermühle aan hun naam kwamen: 
„Een molenaar verkreeg oneindige rijkdom toen zijn dochter trouwde met de watergeest van de molenvijver. De molen vermaalde daarna al het graan tot zilver. Het hele Land Lippe zwom in het geld. Inwoners legden hun werk neer en deden niets dan feestvieren. Al snel was er geen brood, handelswaar en geen geluk meer. Pas na het teruggeven van al het zilver aan de watergeest in de vijver en na het oppakken van de werkzaamheden, keerde de welstand in de omgeving terug. De watergeest en de molenaar verdwenen. De molen werd een gasthuis genaamd Silbermühle“.

Het waterrad draait zo nu en dan nog. De molen staat stil en wordt niet meer voor het malen gebruikt. 

Hier vindt u de interactieve kaart